Leniwa niedziela... Prawie ;)

Dziś zaczęło się co prawda od trzęsienia ziemi ;).
Lena obudziła nas o 6.30 i wymownym gestem skierowała naszą uwagę na swój mokry śpiworek. No cóż - zdarza się. Przenieśliśmy ją do naszego łóżka, starając się nie obudzić Straszliwego Wrzaskuna, ale nic z tego :(. Wrzaskun natychmiast wykorzystał moment, by rozpaczliwie domagać się Mamusi.
- Mamusia!
- Mamusia!!!
- Mamusia!!!!!
- MAMUSIA!!!!!!!!
No niestety nic się nie dało z tym zrobić. I jak już Mamusia się zjawiła, Wrzaskun zażądał zabrania siebie, Misia i Puchatka (PUCHATKA!!!!) natychmiast do łóżka Rodziców.
I pomimo, że Lenka przebrana w suchą piżamkę, wylądowała w zmienionej pościeli z absolutnym zamiarem przespania się jeszcze, Wrzaskun ABSOLUTUNIE (!) spać nie zamierzał.
A więc Mamusia (mam naprawde przerąbane :/), musiała się zwlec i zrobić Córuni mleczko, przebrać i generalnie zacząć dzień.
Dobrze, że wczoraj spełniłam wreszcie mój zamiar pójścia spać o 21.30, choć to raczej oszukiwanie siebie - nigdy nie będę wyspana przed 9.00 :(.I to choćbym nie wiem o której sie położyła. Niestety...
Potem (jednak) zwlokła się Lena - mimo, ze próbowałam przemówić jej do rozumu, że to nie jest JEJ pora wstawania i że będzie śpiąca cały dzień, ale daremny trud.
Dzień dzisiejszy jak wiecie (w większości) był deszczowy i ohydny. Ogarnęła nas mega senność i bezwolność. Nic nie potrafiliśmy sensownego dzieciom wymyślić.
Lena nie chce się teraz sama bawić - wymaga zabawiania. Nasza kreatywność jest na wyczerpaniu. Dziś siedziała u mnie na kolanach przez prawie godzinę, nie chciała bawić się z Matyldą klockami - chciała bawić się ze mną.
A ja chciałam spaaaaaaać....
I przeczytać gazetę...
I tak sobie posiedziałyśmy. Jednak to leczenie mocno zmienia temperament Lenki - normalnie nie byłoby to do zrobienia.
W końcu jakoś wyrwaliśmy się z tej inercyjnej katatonii i postanowiliśmy GDZIEŚ pojechać. Samochodem. Może przestanie padać albo wpadnie nam do głowy GDZIE pojechać.
No i przejechaliśmy się po mieście. Wolniutko. Przez Centrum, most, wylądowaliśmy na Pradze. Przejeżdżając obok Konesera, zauważyliśmy, że działa tam Muzeum Pragi. Uznaliśmy, ze to idealne miejsce. Na pewno nie ma tam tłumu zwiedzających, a już na pewno żadnych dzieci, które mogłyby zarazić Lenę jakimś straszliwym przedszkolnym wirusem. (Bo, na marginesie, to dla nas główna przeszkoda w zwiedzaniu innych fajnych zamkniętych przestrzeni). Niestety Muzeum Pragi okazało się dziś nie działać, a więc szybko zmieniliśmy plan i odwiedziliśmy Magazyn Praga :). Grunt to elastyczność. Po kilkunasto minutowej kontemplacji zawartości Magazynu. Uznaliśmy, ze aktywność i zapewnienie dzieciom atrakcji mamy na przedpołudnie odhaczone, więc powróciliśmy do domu, by położyć Matyla spać. Lena z Tatą obejrzeli Wally'iego po raz n-ty, a ja wyruszyłam na poszukiwanie książeczek na jutro do szpitala, co rujnuje nasz budżet domowy. Lena, jak wiadomo, jest mistrzem w szybkości wypełniania/wyklejania/wyrysowywania książeczek :).
Później obiad u drugich dziadków, gdzie Lenka ponownie stała się ofiarą gastropotwora (nie, nie będę wymieniać) i powrót na rzęsach do domu.
A teraz everybody, błagam wymyślcie! Co zrobić z dzieckiem z niską odpornością w deszczowy dzień? Odpadają wszelkie zajecia z dziećmi - to a pewno. Odpadają centra handlowe i muzea - chyba, że ktoś zna jakies opustoszałe w weekendy, ale jednak ciekawe dla dzieci.
Będziemy wdzięczni za wszelkie podpowiedzi, bo dziś Koszmar Zimowych Dni zajrzał nam w oczy.
Amen