Przejdź do głównej zawartości

Ostatnia tura Cytosarów...

...dziś ruszyła! I to przez nasz nowy Broviac! :)

Lenka czuje się dobrze, nic nie boli. Ma tylko siniaczka wzdłuż żyłki, w której siedzi Broviac. Ale to nic niepokojącego, podobno.

Energia ją rozpiera i gdyby nie to, ze Pan Doktor kazał nam przez dwa dni "się oszczędzać", to biegałaby tu po korytarzu w tę i z powrotem. Humorek świetny!

Cieszy mnie to wielce :)

Jutro mamy nakłucie z podaniem leku dolędźwiowo, więc znowu czeka nas poranek na czczo, ale i tak apetyt Lenkę opuścił i mało co ją ożywia w tej kwestii. Cóż... czasy szyneczki minęły ;)

Do niedzieli bierzemy Cytosar i sprawdzamy, czy wyniki krwi kwalifikują nas do ostatniej partii chemii kończącej pierwszy protokół.

Ale i tak jest dobrze :D

Komentarze

  1. Super,że Lenka się dobrze czuje :)) Życzę Wam jak najwięcej dobrego humorku :)

    Sonia z Katowic

    OdpowiedzUsuń
  2. ufff niech nic nie boli i apetyt wróci! Lenka i oszczędzanie się... acha akurat! :)
    Całuski w Broviaca!

    OdpowiedzUsuń
  3. Bardzo się cieszymy że wszystko idzie ku dobremu. Czy wiadomo coś kiedy możecie wyjść?
    Serdeczne pozdrowienia,
    Paula z Warszawy

    OdpowiedzUsuń
  4. oby tak dalej dziewczęta! ale kciukasy trzymamy dalej! buzik-guzik. baś

    OdpowiedzUsuń
  5. Co do wyjścia to są nieśmiałe przymiarki gdzieś na przyszły tydzień :)
    Ale zobaczymy...

    OdpowiedzUsuń
  6. Hej, ja tez mam corcie Lenke. Pieknosci jak Wasza-blondyna:-). Mama moja niestety na to samo choruje co Wasz Cud, leczy sie od pazdziernika.. Poki co wszystko ok, remisja i do przodu! Zyczymy Wam naj, buziaki od naszej Lenki dla Waszego Cuda! Bedzie dobrze!!!:-D

    OdpowiedzUsuń
  7. Hej, zyczymy Lence apetytu i tak duzo dobrego humorku i pozytywnej energii jak dotychczac!! Slemy duzoooooo dobrej energii aby wyszla z tego chorobska!!! I Wam abyscie nie dawali sie chwilom slabosci, domyslac sie tylko moge ze czasami musi byc Wam bardzo ciezko ale to ze jestescie tacy oddani i wytrwali daje Lence poczucie bezpieczenstwa a co za tym idzie wewnetrzna sile!!! Super ze tyle krwi sie zebralo!!!Pozdrawiamy cala rodzinke bardzo serdecznie!!Aga, Maciek, Ivcio:))

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Bardzo dawno mnie tu nie było... Ale ponieważ wczoraj stuknęła nam 12 rocznica od diagnozy, a chwilę wcześniej Lena skończyła 16 lat, to chyba dobry moment, żeby się tu wreszcie pokazać :). Szczególnie, że wciąż dostajemy powiadomienia o nowych komentarzach pod naszymi starymi postami. Wciąż gdzieś tam na szpitalnych oddziałach toczy się walka na śmierć i życie i kolejne rodziny przeżywają dramat. Wiele z wiadomosci które otrzymujemy mówi o tym jak wielkim wsparciem dla rodziców chorych dzieci jest (wciąż!) nasz blog. I jak bardzo nasza historia podnosi ich na duchu. A więc spieszę z krótką informacją co u nas :): Najpierw najważniejsze - Lena jest absolutnie zdrowa.  Wyrosła na super mądrą, niezależną w poglądach młodą osobę.  Jest w drugiej klasie liceum - niestety, jak teraz wszyscy, na online.  Dalej jeździ na nartach (choć tej zimy średnio to wyszło), aktualnie w planach na przyszłą zimę ma zostanie pomocnikiem instruktora. Jesteśmy z niej super dumni. Wrzaskun wciąż jest lekko wr

Znowu lekka kołomyja

Matyl jednak trochę gorączkuje. W nocy miała 38, rano ciut niżej, ale oczy błyszczące - dziwne. Postanowiliśmy skonsultować ją u lekarza, bo nie podoba nam się ta ciągnąca infekcja i nawracające gorączki. Chyba przeszliśmy z kategorii Życiowy Luzak do kategorii Panikujący Rodzic. Niestety. Jak bardzo jesteśmy Panikujący niech zobrazuje fakt, że odwiedziliśmy z Matylem dwóch lekarzy dzisiaj :) Tak na wszelki wypadek. Stres to nasz codzienny towarzysz i każdy fajny dzień "normalnej" życiowej nudy jest dniem wyczekiwania na cios. Słabo się żyje w takim świecie, ale cóż - ciągle czekamy, ze kiedyś nam przejdzie... :/. Ale ad meritum... Niby u Matyla nic się nie dzieje. Może to zęby? Gdzieś tam idzie piątka - podobno. Uszy w porządku, gardło lekko rozpulchnione... Mamy czekać i ewentualnie za dwa dni robić morfologię, gdyby sytuacja nie uległa zmianie. A Lena dziś także "zaliczyła" lekarza, ale planowo, w szpitalu. Przepłukaliśmy Broviac, pobraliśmy krew. Wyniki znowu św

Jestem małym Jezusem!

Oświadczyła mi dziś Matylda przytulając się. Cóż, jak widać pasja religijna naszej młodszej pociechy nie słabnie. Drżyjcie mury kościelne - nadchodzi Wrzaskun! Ale nie o tym chciałam dzisiaj... Jak wiecie od prawie 10 miesięcy, co wieczór (z małymi wyjątkami) siadamy przed kompem by pisać o Lence i naszej rodzinie. Część z Was jest z nami od początku, część dołączyła w trakcie, a niektórzy, zapewne, zatknęli się z nami po raz pierwszy przy okazji konkursu na Blog Roku. I to teraz dla Was, drodzy czytelnicy, jest ten post :) Po co piszemy ten blog? Zaczęło się od tego, że na początku nie dawaliśmy rady odbierać tych wszystkich telefonów i odpowiadać na pytania: - "Jak Lenka?" - "Co się dzieje?" Nie mieliśmy siły powtarzać wszystkim od początku, że Lenka jest chora, że ma białaczkę... I zaraz w kolejnym zdaniu, że rokowania sa dobre i wierzymy, że da radę... Nie dawaliśmy rady konfrontować się z czyimiś łzami, po drugiej stronie słuchawki. No i ta chęć pomocy, która p