Przejdź do głównej zawartości

40ty dzień

Obraz
Autor:
Dziś mieliśmy kolejną biopsję szpiku. Lenka to już weteran :). Wchodzi do sali zabiegowej na zupełnym luzie, a po wybudzeniu ze znieczulenia bawi dykteryjkami zespół lekarski :).

Czekamy na oficjalne wyniki, ale mamy już przecieki, ze jest dobrze - komórek nowotworowych jakieś nędzne, prawie niewidoczne resztki. Nie wiemy jeszcze czy nastąpiła hematopoeza czyli proces odtwarzanie się zdrowych komórek krwi. Mamy nadzieję, że będzie postęp w stosunku do badania z zeszłego tygodnia...

Natomiast założenie nowego Broviac'a się przesuwa. Niestety Maestro anestezjologii, który zakładał nam poprzedniego będzie dopiero w czwartek. Naszemu Doktorowi zależy by to właśnie on przeprowadzał operację, więc musimy zaczekać na jego powrót :/. Mam nadzieję, że nie opóźni to znacząco naszego wyjścia ze szpitala, bo już wszyscy chyba tylko o tym marzymy.

Dodatkowo dojście tymczasowe nam trochę podkrwawia :(. Oby wystarczyło do końca tygodnia...

Komentarze

  1. Anonimowy18 maja 2009 21:56

    wspaniale :)))))
    Lenka- Super Jeż tadaaaaaaaaaaaaaaam!
    małgo (espana)

    OdpowiedzUsuń
  2. Unknown18 maja 2009 22:00

    Cały czas jestem z Wami sercem i trzymam kciuki :*

    OdpowiedzUsuń
  3. Anonimowy18 maja 2009 22:18

    Trzymamy kciuki za dobre wyniki i wyjście do domu. Nieustannie myślimy ciepło. Efcia z ekipą.

    OdpowiedzUsuń
  4. dona.labia18 maja 2009 22:20

    No i tak trzymac Super Panienko!!!!!
    Dobrej nocki dlaCiebie Mam Taty i Wrzaskuna
    dobranocka

    OdpowiedzUsuń
  5. Unknown19 maja 2009 01:54

    I'm so glad all is going well and that Lenka will be able to return home really soon. That's the kind of news we want to hear! :)
    Keep us posted.

    OdpowiedzUsuń
  6. Tomulka19 maja 2009 07:13

    Super wieści. Kciuki nadal mocno zaciśnięte.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Autor:
Bardzo dawno mnie tu nie było... Ale ponieważ wczoraj stuknęła nam 12 rocznica od diagnozy, a chwilę wcześniej Lena skończyła 16 lat, to chyba dobry moment, żeby się tu wreszcie pokazać :). Szczególnie, że wciąż dostajemy powiadomienia o nowych komentarzach pod naszymi starymi postami. Wciąż gdzieś tam na szpitalnych oddziałach toczy się walka na śmierć i życie i kolejne rodziny przeżywają dramat. Wiele z wiadomosci które otrzymujemy mówi o tym jak wielkim wsparciem dla rodziców chorych dzieci jest (wciąż!) nasz blog. I jak bardzo nasza historia podnosi ich na duchu. A więc spieszę z krótką informacją co u nas :): Najpierw najważniejsze - Lena jest absolutnie zdrowa.  Wyrosła na super mądrą, niezależną w poglądach młodą osobę.  Jest w drugiej klasie liceum - niestety, jak teraz wszyscy, na online.  Dalej jeździ na nartach (choć tej zimy średnio to wyszło), aktualnie w planach na przyszłą zimę ma zostanie pomocnikiem instruktora. Jesteśmy z niej super dumni. Wrzaskun wciąż jest lekko wr
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Znowu lekka kołomyja

Autor:
Matyl jednak trochę gorączkuje. W nocy miała 38, rano ciut niżej, ale oczy błyszczące - dziwne. Postanowiliśmy skonsultować ją u lekarza, bo nie podoba nam się ta ciągnąca infekcja i nawracające gorączki. Chyba przeszliśmy z kategorii Życiowy Luzak do kategorii Panikujący Rodzic. Niestety. Jak bardzo jesteśmy Panikujący niech zobrazuje fakt, że odwiedziliśmy z Matylem dwóch lekarzy dzisiaj :) Tak na wszelki wypadek. Stres to nasz codzienny towarzysz i każdy fajny dzień "normalnej" życiowej nudy jest dniem wyczekiwania na cios. Słabo się żyje w takim świecie, ale cóż - ciągle czekamy, ze kiedyś nam przejdzie... :/. Ale ad meritum... Niby u Matyla nic się nie dzieje. Może to zęby? Gdzieś tam idzie piątka - podobno. Uszy w porządku, gardło lekko rozpulchnione... Mamy czekać i ewentualnie za dwa dni robić morfologię, gdyby sytuacja nie uległa zmianie. A Lena dziś także "zaliczyła" lekarza, ale planowo, w szpitalu. Przepłukaliśmy Broviac, pobraliśmy krew. Wyniki znowu św
9 komentarzy
Czytaj więcej

Jestem małym Jezusem!

Autor:
Oświadczyła mi dziś Matylda przytulając się. Cóż, jak widać pasja religijna naszej młodszej pociechy nie słabnie. Drżyjcie mury kościelne - nadchodzi Wrzaskun! Ale nie o tym chciałam dzisiaj... Jak wiecie od prawie 10 miesięcy, co wieczór (z małymi wyjątkami) siadamy przed kompem by pisać o Lence i naszej rodzinie. Część z Was jest z nami od początku, część dołączyła w trakcie, a niektórzy, zapewne, zatknęli się z nami po raz pierwszy przy okazji konkursu na Blog Roku. I to teraz dla Was, drodzy czytelnicy, jest ten post :) Po co piszemy ten blog? Zaczęło się od tego, że na początku nie dawaliśmy rady odbierać tych wszystkich telefonów i odpowiadać na pytania: - "Jak Lenka?" - "Co się dzieje?" Nie mieliśmy siły powtarzać wszystkim od początku, że Lenka jest chora, że ma białaczkę... I zaraz w kolejnym zdaniu, że rokowania sa dobre i wierzymy, że da radę... Nie dawaliśmy rady konfrontować się z czyimiś łzami, po drugiej stronie słuchawki. No i ta chęć pomocy, która p
2 komentarze
Czytaj więcej