Przejdź do głównej zawartości

Dzisiejsze zdjęcia

Obraz
Autor:



Komentarze

  1. Tomulka20 kwietnia 2009 07:49

    Śliczna Lena.

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy20 kwietnia 2009 09:34

    Śliczna, niewiarygodne że tak ciężko chora, cały czas to do mnie nie dociera, ucałuj księżniczkę :)

    OdpowiedzUsuń
  3. madzia20 kwietnia 2009 09:52

    Śliczna ta na fryzura na szybko, Aniu! Ściskam Cie Lenko gorąco. Madzia

    OdpowiedzUsuń
  4. afli20 kwietnia 2009 10:16

    niesamowite, ze Lenka tak pogodna.Oby tak pozostało i dodawało sił, wam wszystkim!ucałowania.

    OdpowiedzUsuń
  5. Unknown20 kwietnia 2009 10:40

    Śliczna i słodka i cały tatuś :-) Renata

    OdpowiedzUsuń
  6. czekolada20 kwietnia 2009 14:20

    śliczny żuczek :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Unknown20 kwietnia 2009 16:54

    Cuuudna jesteś Lenko :*

    OdpowiedzUsuń
  8. neti8720 kwietnia 2009 18:16

    Śliczna!!! Cały tatuś :))))) (zwłaszcza na 3-ciej fotce)
    Ściskamy!
    szczycinscy

    OdpowiedzUsuń
  9. Edyta20 kwietnia 2009 18:53

    Sliczna krolewna:) pozdrowienia i usciski Lenko:*

    OdpowiedzUsuń
  10. Anonimowy20 kwietnia 2009 21:56

    Wzruszam się jak patrzę na Ciebie dzielna Lenko. Już niedługo będziecie w domu. Kciuków nie puszczam. Cmok.
    Efcia

    OdpowiedzUsuń
  11. Anonimowy20 kwietnia 2009 22:08

    Słodziuchna, dzielna dziewczyna:) Czekamy na Ciebie, Lenko, już niebawem na podwórku:)
    Monika&Weronka

    OdpowiedzUsuń
  12. Anonimowy21 kwietnia 2009 12:59

    Pozdrawiamy serdecznie z Krakowa, bądźcie nadal dzielni, trzymamy kciuki za Lenkę i całą waszą rodzinkę! Kola i Dominika

    OdpowiedzUsuń
  13. Anonimowy24 kwietnia 2009 07:44

    DROGA LENKO KAŻDA CHOROBA JEST CIĘŻKIM DOZNANIEM DLA KAŻDEGO CZŁOWIEKA JAK I DLA TWOICH RODZICÓW.JESTEŚMY Z TOBĄ.ARTUR I EWA KATOWICE.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Autor:
Bardzo dawno mnie tu nie było... Ale ponieważ wczoraj stuknęła nam 12 rocznica od diagnozy, a chwilę wcześniej Lena skończyła 16 lat, to chyba dobry moment, żeby się tu wreszcie pokazać :). Szczególnie, że wciąż dostajemy powiadomienia o nowych komentarzach pod naszymi starymi postami. Wciąż gdzieś tam na szpitalnych oddziałach toczy się walka na śmierć i życie i kolejne rodziny przeżywają dramat. Wiele z wiadomosci które otrzymujemy mówi o tym jak wielkim wsparciem dla rodziców chorych dzieci jest (wciąż!) nasz blog. I jak bardzo nasza historia podnosi ich na duchu. A więc spieszę z krótką informacją co u nas :): Najpierw najważniejsze - Lena jest absolutnie zdrowa.  Wyrosła na super mądrą, niezależną w poglądach młodą osobę.  Jest w drugiej klasie liceum - niestety, jak teraz wszyscy, na online.  Dalej jeździ na nartach (choć tej zimy średnio to wyszło), aktualnie w planach na przyszłą zimę ma zostanie pomocnikiem instruktora. Jesteśmy z niej super dumni. Wrzaskun wciąż jest lekko wr
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Znowu lekka kołomyja

Autor:
Matyl jednak trochę gorączkuje. W nocy miała 38, rano ciut niżej, ale oczy błyszczące - dziwne. Postanowiliśmy skonsultować ją u lekarza, bo nie podoba nam się ta ciągnąca infekcja i nawracające gorączki. Chyba przeszliśmy z kategorii Życiowy Luzak do kategorii Panikujący Rodzic. Niestety. Jak bardzo jesteśmy Panikujący niech zobrazuje fakt, że odwiedziliśmy z Matylem dwóch lekarzy dzisiaj :) Tak na wszelki wypadek. Stres to nasz codzienny towarzysz i każdy fajny dzień "normalnej" życiowej nudy jest dniem wyczekiwania na cios. Słabo się żyje w takim świecie, ale cóż - ciągle czekamy, ze kiedyś nam przejdzie... :/. Ale ad meritum... Niby u Matyla nic się nie dzieje. Może to zęby? Gdzieś tam idzie piątka - podobno. Uszy w porządku, gardło lekko rozpulchnione... Mamy czekać i ewentualnie za dwa dni robić morfologię, gdyby sytuacja nie uległa zmianie. A Lena dziś także "zaliczyła" lekarza, ale planowo, w szpitalu. Przepłukaliśmy Broviac, pobraliśmy krew. Wyniki znowu św
9 komentarzy
Czytaj więcej

Jestem małym Jezusem!

Autor:
Oświadczyła mi dziś Matylda przytulając się. Cóż, jak widać pasja religijna naszej młodszej pociechy nie słabnie. Drżyjcie mury kościelne - nadchodzi Wrzaskun! Ale nie o tym chciałam dzisiaj... Jak wiecie od prawie 10 miesięcy, co wieczór (z małymi wyjątkami) siadamy przed kompem by pisać o Lence i naszej rodzinie. Część z Was jest z nami od początku, część dołączyła w trakcie, a niektórzy, zapewne, zatknęli się z nami po raz pierwszy przy okazji konkursu na Blog Roku. I to teraz dla Was, drodzy czytelnicy, jest ten post :) Po co piszemy ten blog? Zaczęło się od tego, że na początku nie dawaliśmy rady odbierać tych wszystkich telefonów i odpowiadać na pytania: - "Jak Lenka?" - "Co się dzieje?" Nie mieliśmy siły powtarzać wszystkim od początku, że Lenka jest chora, że ma białaczkę... I zaraz w kolejnym zdaniu, że rokowania sa dobre i wierzymy, że da radę... Nie dawaliśmy rady konfrontować się z czyimiś łzami, po drugiej stronie słuchawki. No i ta chęć pomocy, która p
2 komentarze
Czytaj więcej