Freestyle szczerbatego i inne opowieści

Marzeniem każdego rodzica rodzaju męskiego (chyba) jest przeżywać codziennie ze strony swoich dzieci po powrocie do domu powitania w stylu „Kochany tatusiu, jak dobrze że już wróciłeś” albo „Tatusiu, tak się za Tobą stęskniłam” i oczywiście soczysty buziak. Ja nie mam tego szczęścia, od kilku tygodni (może już nawet miesięcy) ze strony Matyldy każde powitanie brzmi „A pusisss…” i tutaj w miejsce wykropkowane można wstawić „Królewne Śnieske”/”Śpioncom Królewne”/”Kopciusska”/”Kacki Kwe Kwe”/”Jak dzici puscajom bonki w wannie” (te dwie ostatnie pozycje to jej ostatnie hity z YouTube). To są pierwsze słowa jakie przychodzą do głowy mojej młodszej córce kiedy widzi tatę po powrocie do domu. Stałem się w jej oczach jednym wielkim pilotem do uruchamiania urządzeń odtwarzających jej ulubione obrazki. Zgroza! To chyba już patologiczna rodzina!

Lena, z kolei, owszem wita mnie z większą porcją czułości ale zazwyczaj słysząc mnie w drzwiach wypada zza winkla na hulajnodze robiąc morderczy wiraż przy kuchennych szafkach, mnie włosy stają dęba, widzę już oczami wyobraźni katastrofę w ruchu drogowym, a ona zgrabnym ruchem robiąc dynamiczny skręt wokół jednej stopy wystawionej za hulajnogę, wpada we mnie z impetem prawie przewracając i wskakuje na takiego prawie półleżącego i sprowadza mnie już zupełnie do parteru. Jej powitalny atak czułości jest dosłownie powalający.

Hulajnoga halowa staje tymczasem jej prawdziwą pasją. Pisałem już kiedyś, że wystawię ją niedługo w jakichś zawodach we freestyle’u hulajnogowym jak tylko taki się pojawi ale dzisiaj wzniosła się na poziom już niewyobrażalny. Jako że przygotowujemy do jakiegoś wypadu zimowego, dzisiaj dziewczyny przymierzały buty narciarskie (Matylda bardziej pro forma i dla towarzystwa). Lena po założeniu butów i przejściu kilku kroków, poczłapała gdzieś do siebie do pokoju i nagle pojawiła się w tychże butach jadąc na hulajnodze! To jest extreme! Chyba skonstruuję jej taką hulajnogę a’la longboard z wiązaniami narciarskimi. Wtedy już nie będzie na nią mocnych. I tylko będzie słychać świst wiatru w jej szparach po zębach. ż powoli Jeżeli wypadanie mleczaków pójdzie dalej w takim tempie, niedługo będziemy musieli przestawić ją na dietę składającą się z kaszek i lekko wstępnie przeżutego przez ojca pokarmu (ohyda! o czym ja tu piszę!) . Młoda idzie w jej Leny i też zaczyna katować hulajnogę (co widać na załączonym obrazku) – może zacznę jednak promować jazdę na hulajnodze synchronicznie??

A tak w ogóle, to dziewczyny chyba w końcu są na ostatniej prostej walki z infekcjo-przeziębieniem, dzisiaj odgłos kaszlu, kichania i pociągania nosem był mocno rzadszym zjawiskiem, forma przednia. Jutro Lena ma kontrolną morfologię, bardzośmy ciekawi jej wyników, bo to właściwie pierwszy, pełny tydzień (pomiędzy jedną morfologią a drugą) podawania chemii bez przerw. Ciekawy jaki damage w jej organizmie te 150% porcje zrobiły. Zobaczymy.