Przejdź do głównej zawartości

Siedzimy jak na szpilkach :(

Obraz
Autor:
Lenka ma 37,7 :(.

Dzwoniliśmy do szpitala. Jak temperatura dobije do 38,00 mamy jechać na oddział.

Niby zachowanie Lenki nie wskazuje na nic poważnego. Je dobrze, bawi się, wykleja - jak gdyby nigdy nic, no ale organizm najwyraźniej z czymś walczy :/.
A nędzna, przetrzebiona do dechy armia 100 (może już 200?) granulocytów robi co może. Dla niewtajemniczonych powiem, że u zdrowego człowieka ilość ta wynosi od 2000 do 7000, a więc u nas słabiutko.

Grunt to nie tracić nadziei - Lena da radę.

Oby...

Komentarze

  1. Anonimowy29 października 2009 22:07

    da rade,,. DA RADĘ!!! NIE PRZYJMUJĘ INNEJ ODPOWIEDZI!!

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy29 października 2009 22:45

    Lenus!
    Trzymaj sie Kruszyno!!!
    MEGAWATY ENERGII POZYTYWNEJ PRZESYLAMY Z ALBIONU :)
    Blazej i Bartek z mama Gosia i tata Pawlem

    OdpowiedzUsuń
  3. Anonimowy29 października 2009 23:00

    Mocno trzymam kciuki i serdecznie pozdrawiam! Aśka Folcik

    OdpowiedzUsuń
  4. pinezka29 października 2009 23:28

    Leneczko DASZ RADE!!!.Napewno wszystko bedzie dobrze!Kciuki dalej zacisniete i przesyl dobrej energii:)

    OdpowiedzUsuń
  5. Natalijka29 października 2009 23:31

    DA RADĘ INACZEJ BYĆ NIE MOŻE!!! może nie bez trudności ale BĘDZIE ABSOLUTNIE DOBRZE! MOCE DO LENY!

    OdpowiedzUsuń
  6. Tomulka30 października 2009 07:25

    Lena da radę. Kcikui, kciuki , kciuki.

    OdpowiedzUsuń
  7. dona.labia30 października 2009 08:42

    Kurcze, ja przez cały czas NIE WIDZĘ INACZEJ - UDA się jak nic!!!!!!!!
    Lena jest moją Faworytką-Wojowniczką.
    Całuję Cię i przejmuję nadprogramową temperaturę na siebie!
    Trzymaj się ciepło.
    donka

    OdpowiedzUsuń
  8. Anonimowy30 października 2009 08:44

    Napewno da rade!!! Zaciskamy kciuki jeszcze mocniej. Trzymajcie sie! Buziaki dla Lenki od Zosi.
    Natalia i Zosia z Lenkowego Przedszkola

    OdpowiedzUsuń
  9. Anonimowy30 października 2009 10:05

    LEEENKAAA, LEEENKAAAA, LEEENKAAA, LEEENKAAA DASZ RADĘ!!!! Trzymamy moooocnoooo kciuki! Cała moc dla Ciebie!

    OdpowiedzUsuń
  10. Anonimowy30 października 2009 10:22

    Trzymaj się Leneczko Kochana!!!!!Dasz radę!!!
    Morze raczej ocean fluidów dla Ciebie:)
    Basia

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Znak życia :)

Autor:
Ponieważ od czasu do czasu pojawiają się komentarze wyrażające zaniepokojenie naszym milczeniem postanowiłam wprowadzić mały update ;). Tak, żyjemy i mamy się dobrze, a w szczególności - Lenka ma się dobrze, a nawet świetnie. Nie choruje właściwie w ogóle (tfu, tfu ;)), kolejne kontrole nie wykazują żadnych nieprawidłowości, super się rozwija i fizycznie i intelektualnie. Uwielbia narty (właśnie dziś startuje w lidze zakopiańskiej, więc kciukasy poprosimy), gimnastykę artystyczną (ach te szpagaty na ścianie!) i pływanie. Za dwa i pół miesiąca skończy 10 lat i od jakiegoś czasu wgłębia się w historię swojego bloga, więc trochę muszę już myśleć o tym, że to nie NASZ (rodziców) blog, ale głównie Lenki ;). Namawiam ją by sama zaczęła pisać, ale chyba nie wie jak zacząć ;). Może ten dzień kiedyś nadejdzie i usłyszycie jej wersję - o dziwo sporo pamięta... Tymczasem przyjmijcie nasze najlepsze życzenia na Nowy Rok 2015! Zdrowia, zdrowia i jeszcze więcej zdrowia :) I trochę fotek z o...
18 komentarzy
Czytaj więcej

Wstęp

Autor:
Lenka zachorowała na początku 2009, zaraz po swoich 4. urodzinach. Od kwietnia rozpoczęliśmy walkę o jej życie. Po dwóch latach i 4 miesiącach od diagnozy Lenka zakończyła leczenie farmakologiczne i po kolejnych pięciu latach została uznana za zdrową. W sumie walka z chorobą zajęła nam 7 lat, 3 miesiące i 22 dni.  Lenka teraz jest zdrową, już dorosłą dziewczyną, a my chcielibyśmy, by ten blog pomagał innym walczącym z tym paskudztwem. Bądźcie dobrej myśli!
Czytaj więcej

Nasze życie stanęło na głowie

Autor:
W tę straszną sobotę - 4.04.2009. Lenka, nasza dopiero co, czterolatka, gorączkowała i uskarżała się na ból "pupki". O ile gorączka wydawała się do opanowania lekami, o tyle ból się nasilał. Rozhasana i nadenergetyczna zazwyczaj Lenka cały dzień leżała, nie chciała siadać, ani nie dawała się obejrzeć. Wzywamy lekarza. Po wstępnym badaniu, p. doktor widząc stan Lenki kieruje nas do chirurga na ostry dyżur. Na Litewskiej nieziemski tłum, jedziemy na Kopernika. Lenka siedzi w foteliku samochodowym bokiem z wyrazem bólu na twarzy. Nasze dzielne dziecko, które rzadko płacze... niepokojące... Ale nie dla lekarzy na Izbie Przyjęć. Chirurg nic nie stwierdza w odbycie, pediatra uważa, że nie ma wskazań do przyjęcia a oddział. Gorączka "zarządzalna", chirurg nie mam zastrzeżeń, mocz czysty. Wspominamy coś o morfologii. Nie mogą zrobić na Izbie, musi być dziecko na oddziale - błędne koło. Ok, poradzimy sobie sami z morfologią. Wszystkie placówki prywatne już nieczynne, możemy ...
17 komentarzy
Czytaj więcej